با توافق هسته ای >>> لغو تحریم ها با اقتصاد ایران چه می کند؟ / 94

وب سایت بورس نگار -  فعالان بخش خصوصی کشور طی هفته های گذشته به انتظار رفع تحریم ها نشسته اند. در صورتی که سایه تحریم ها از اقتصاد ایران دور شود، امیدها به خروج سریع تر اقتصاد ایران از رکود نیز زنده می شود. در همین حال اسدالله عسگراولادی رئیس اتاق بازرگانی ایران و چنین در تازه ترین اظهارنظرهای خود اعلام کرده که رفع تحریم ها به اقتصاد ایران امید می دهد ولی مسعود نیلی مشاور ارشد اقتصادی دولت در گفت و گویی که به هفته نامه صدا انجام داده به صراحت بیان داشته که رفع تحریم ها برای اقتصاد ایران معجزه نمی کند. مسعودی نیلی در این مورد گفته است:« لغو تحریم ها هرچند امکاناتی را برای ما فراهم می کند اما معجزه نمی کند. شاید شکاف بزرگی میان آنچه انتظارات عمومی از اثر لغو تحریم ها تلقی می کند با آنچه واقعیت دارد، وجود داشته باشد اگر این شکاف را درست مدیریت نکنیم، ممکن است آن شرایط بدتر از شرایط فعلی که تحریم است، بشود. یعنی شکل گیری انتظارات فراتر از واقعیت برای شرایط پس توافق این خطر را دارد که در صورت مواجهه با واقعیت اعتماد عمومی خدشه دار شود. در حال حاضر نه تنها در میان عامه مردم که برخی مدیران نیز تصور می کنند با توافق هسته ای، همه مسائل کشور حل می شود در حالی این موضوع صحت ندارد. بسیاری از مسائل ارتباطی به تحریم ندارد. سامان یافتن برخی از عواملی هم که به تحریم ربط دارد، زمان بر خواهد بود. بنابراین دچار خو ش بینی کاذب شدن ممکن است ظرفیت تحمل جامعه را سرریز کند.»

به گزارش خبرآنلاین،طی ماه های گذشته نیز برخی اقتصاددانان تذکر داده اند که رفع تحریم ها در کوتاه مدت منجر به شکوفایی اقتصاد ایران نمی شود. حتی برخی تحلیل های بدبینانه نشان می دهد رفع کامل تمامی تحریم ها به زمانی حدود ۲۵ سال نیاز دارد. در همین حال مسعود نیلی در مورد انتظارات مردمی در روزهای پس از تحریم نیز گفته است:« اگر فضای فعالان سیاسی و فضای رسانه ای کشور این مسئله را درک نکند، این موضوع می تواند بسیار خطرناک باشد. حتی خطرناک تر از بحران سال ۹۱ چراکه آن زمان یک ظرفیتی وجود داشت و مردم به این نتیجه رسیدند که می توانند با یک انتخاب شرایط را تغییر دهند و از آن مسئله عبور کنند که اینطور هم شد اما آن عوامل نهادی و عوامل بنیادی که نیاز داریم از طریق آن ها مشکلاتمان را حل کنیم، در طول زمان اصلاح خواهد شد. شکافی که در داخل وجود دارد ممکن است حل این مسائل را به تاخیر بیاندازد و تاثیرات ناگواری در جامعه به بار بیاورد. مانند شرایطی می ماند که فردی پشت فرمان اتوموبیلی نشسته و شخص کناری می گوید این ماشین در مسیر نادرستی حرکت می کند. راننده سعی می کند این ماشین را به مسیر بازگرداند اما اتومبیل مشکل فنی دارد و راننده سعی می کند با همه این مشکلات، خودرو را مهار کند و با دشواری آن را از خطر سقوط نجات دهد. ماشین خراب شده است و راننده تلاش می کند آن را به مسیر بازگرداند اما شخص کنار دستی دائما به راننده ضربه بزند و بگوید که چه شد قرار بود شرایط را اصلاح کنی؟ این مسئله در حال حاضر وجود دارد اما در صحنه افکار عمومی مغفول مانده است.»

او ادامه می دهد:« از کشور افغانستان همواره به عنوان کشور انتهایی در لیست کشورها از نظر توسعه یافتگی یاد می شد. در این کشور گروه های سیاسی درگیری زیادی با هم داشتند و دائما در نزاع به سر می بردند. زمانی متوجه شدند که همگی در یک کشتی قرار دارند. دور هم جمع شدند و گفتند که مملکتی به نام افغانستان داریم که بیاییم با یک قاعده و قانونی کار کنیم. به نظرم تصمیم کلیدی برای توسعه افغانستان این بود نه کمک های خارجی و سایر مسائل.»

به گفته مسعود نیلی در حال حاضر اقتصاد ایران بیش از توافق هسته ای به اجماع داخلی نیاز دارد. او می گوید:« چیزی که ما به آن نیاز داریم، توافق خوب داخلی است. در مذاکرات هسته ای هر دو طرف می گویند که به دنبال توافق خوب هستند. نکته ای که می خواهم اشاره کنم این است که یک توافق خوب داخلی پیش نیاز یک توافق خوب خارجی است. فرض کنیم که به یک توافق خوب خارجی برسیم، اگر نتوانیم در داخل با یکدیگر کار کنیم، پیشرفتی حاصل نمی شود. در حال حاضر با دشمنی که زمانی از گزینه نظامی صحبت می کرد در حال مذاکره هستیم. با 6 کشوری که بی اعتمادی بالا نسبت به آن ها وجود دارد به مذاکره نشسته ایم اما در داخل نمی توانیم با هم مذاکره کنیم. تا نتوانیم در داخل با هم مذاکره کنیم و تا نتوانیم بر روی اصولی به نتیجه برسیم، قاعده جایگزینِ نبود چنین شرایطی قاعده جنگل است به این معنی که هرکس زور بیشتری دارد طرف مقابل را بزند. این موضوع در هر زمینه ای آسیب رسان است. در زمینه رشد و توسعه، در بخش رضایت مردم و یا  آستانه تحمل آن ها اثرگذار است. من با دید اقتصادی می گویم رشد و توسعه. یک نفر با دید امنیتی ممکن است بگوید آستانه تحمل مردم. با هر نگاهی آن عواملی که می تواند یک نقطه چرخش بزرگ در تاریخ کشور باشد و سال های آینده را تحت تاثیر قرار دهد، در گرو این است که در داخل بتوانیم در مورد مذاکره کنیم. الان جزو آن گروهی هستیم که فهمیده ایم آب بالا آمده و باید متوجه باشیم چه می کنیم اما کسانی هستند که یا متوجه نیستند یا متوجه اند و به دلایلی دیگر اینگونه رفتار می کنند. فضای رسانه ای و فضای سیاسی کشور فاصله زیادی از این واقعیت های اقتصادی یا امنیتی و اجتماعی دارد. همه می دانیم که خانواده های زیادی داریم که جوان های بیکار دارند. خانوارهایی داریم که در آن درآمد واقعی سرپرست خانوار در حال کاهش بوده و هست. همین افراد برای نفس کشیدن با ریزگرد مواجهند. وقتی تعداد این موارد زیاد می شود و در کنار هم  قرار می گیرد ممکن است مسائلی را بوجود بیاورد. ممکن است این افراد سوالاتی داشته باشند که پاسخی برایش نباشد. ممکن است این افراد به این نتیجه برسند که گروهی که قرار است این مسائل را حل کنند، دغدغه های دیگری دارند و با یکدیگر نزاع های خودشان را دنبال می کنند. زمانی در سال ۸۷ مقاله ای نوشتم که زیاد هم خوانده شد. در آنجا در مورد بیکاری و متولدین دهه ۶۰ نوشتم. مثال این شرایط را اینگونه ذکر کردم که سیلی در حال آمدن است و یک سری سنگ و آجر نیز وجود دارد که می توانیم با کمک هم سدی مقابل آن بسازیم اما ما آن را برداشته ایم و به سمت هم پرتاب می کنیم. الان آن تصویر بسیار نامطلوب تر و آشکارتر در حال وقوع است.»

در حال حاضر اقتصاد ایران و فعالان اقتصادی چشم به آینده مذاکرات هسته ای دوخته اند. در همین حال شریف نظام مافی نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و سوئیس نیز می گوید:« باید توجه داشته باشید که رفع تحریم ها قرار نیست برای اقتصاد ایران معجزه گر باشد. در صورتی که مذاکرات به نتیجه مطلوبی هم نزدیک شود حداکثر ۳۰ ذرصد خواسته های ایران محقق شده و در نتیجه برخی تحریم های نمادین مانند سوئیفت برداشته می شود.»

اقتصاد ایران طی تمامی سال های گذشته شرایط سخت تحریم را تجربه کرده است. برآورد دقیقی از خسارت تحریم ها براقتصاد ایران وجود ندارد. در صورتی که مذاکرات هسته ای به نتیجه مطلوبی برسد. اولین نشانه های تغییر در بازارهای مالی ظاهر می شود. با این حال برخی فعالان اقتصادی اعتقاد دارند که حتی با وجود توافق و رفع اولیه تحریم ها همچنان قیمت دلار به عنوان یک شاخص اندازه گیری شرایط اقتصادی کشور در نرخی بالاتر از ۳ هزار ۲۰۰ تومان باقی می ماند. اسدالله عسگراولادی رئیس اتاق ایران و چین نیز چندی قبل در مورد کاهش احتمالی قیمت دلار هشدار داده بود. به گفته او کاهش ناگهانی قیمت دلار موجب می شود تا تولیدکنندگان ایرانی که کالا را با دلار ۳ هزار و ۵۰۰ تومانی تولید کرده اند، زیان کنند. با این حال همگی تحلیل ها به روزهای پس از توافق واگذار شده است./خبرآنلاین

.....................................................

مطالب مرتبط با این مطلب را نیز بخوانید:

>> بررسی تاثیر لغو تحریم ها بر بورس تهران

>> بررسی تاثیر توافق هسته ای بر شرکتهای پتروشیمی

>> بررسی تاثیر توافق هسته ای بر وضعیت بانکهای ایرانی

>> تاثیر توافق هسته ای بر بازار خودرو

>> بررسی تاثیر توافق هسته ای بر بازار مسکن

>> بررسی تاثیر توافق هسته ای بر بازار ارز و دلار

>> بررسی تاثیر توافق هسته ای بر بازار نفت

>>  در صورت عدم توافق هسته ای، وضعیت اقتصاد ایران چه خواهد شد؟

>> تحلیل اکونومیست از اقتصاد ایران پس از توافق هسته ای...

>> تاثیر توافق هسته‌ای بر صنعت ICT و بازار کامپیوتر...